Silence during the storm
NL
(English below)
Daar zit ik dan, ik probeer mijn hoofd leeg te maken en ik neem gretig de zon op die schuin mijn gezicht verlicht, mijn gedachten verlicht. Zou het dan eindelijk wat warmer worden? Ik ben de kou en regen nu wel beu.
De afgelopen paar weken probeerde ik de chaos in mijn hoofd wat te compenseren met de leegte hier, op mijn eigen stukje internet. Nee, niet alleen negatieve chaos, zeker niet. De eerste week van februari was fijn. Ik sloot periode 3 af met een 8, wat betekent dat ik nu digitale signalen kan verwerken in MATLAB, programmeren dus, in een ietwat primitieve vorm. Ik ontmoette de lieve Sonia en stond voor haar model (je kan hier het resultaat bekijken). En ik nam mijn vriend op een zonnige en rustige dag mee naar de Efteling -want één keer Efteling in je leven is echt niet genoeg!-.
Toen begon echter de 4e periode, 3 vakken en 3 dikke boeken. Na 2 dagen voelde het alsof ik 2 weken achterliep en de stress sloeg toe, bij een uitbarsting verbaasde ik mijn vader: "Hé, zo ken ik je helemaal niet" en hij legde zijn armen om me heen. Daarbij faalde ik op mijn hertentamen, een 5,3. TWEE vragen, als ik twee vragen -kies: waar of niet waar- meer goed had gehad had ik het gehaald, had ik volgend jaar niet nog eens de colleges Sensomotorische coördinatie hoeven volgen. Had ik niet nog eens dat nare verslagje hoeven schrijven. Ik was vooral boos, boos op mezelf, want waarom was ik nou niet eerder begonnen? En de berg lees- en maakwerk werd maar groter en groter en ik had geen tijd over voor leuke dingen. Zo heb ik mijn camera welgeteld één keer aangeraakt, en dat was enkel om vast te leggen hoe een groep lieveheersbeestjes mijn raam besloot over te nemen.
Oké, klaar met zeuren, ik nam namelijk wel weer meer tijd om te tekenen en sprak ik af met een vriendin van de basisschool -het blijkt dat je best 5 uur achter elkaar non stop een levendig gesprek kan voeren zonder aan het eind helemaal bijgekletst te zijn-. Nog een lichtpuntje in de chaos: de vakantie is geboekt. Whoopwhoop! Samen met 6 vrienden ga ik in de zomer een week lang Wenen en Praag onveilig maken.
Nu je weet waarom ik zo afwezig was de laatste weken kan ik rustig weer verder gaan met afwezig zijn. Nee, ik ga proberen mijn tijd beter in te delen en zo meer tijd te krijgen voor leuke dingen, dus.... to be continued. Je zal wel merken of er ook maar iets van mijn voornemen terecht komt. En als er niets van terecht komt, voel je vrij om me eraan te herinneren!
EN
Here I am, trying to clear my mind, soaking up the sun that lightens my face, lightens my thoughts. Is it really getting warmer? I am so done with this cold and rain.
The past few weeks I tried to compensate the chaos in my head with the emptiness here, on my little piece of web. No, it wasn't only negative chaos, not at all. The first week of februari was good, very good. I ended period 3 of my study with an 8/10, which means I can now process digital signals in MATLAB, basically programming, in a primitive form. I met sweet Sonia and modeled for her (check out the result here). And I took my boyfriend to the Efteling -because only one visit to the Efteling in 18 years of living is definitely not enough!-.
However, then began period 4, 3 subjects and 3 not-so-very-thin books. After 2 days of lectures, I felt like I was 2 weeks behind and I became a 'little' stressed. I surprised my dad when I burst: "Hey, I don't know you like this" then he wrapped his arms around me. On top of that, I failed my second-chance exam, a 5,3/10. TWO questions, if I had answered two more questions -choose: true or false- right, I wouldn't have to retake the lectures next year. I wouldn't have to rewrite this horrible little article. I was angry, angry with myself, because why hadn't I started learning earlier? And the pile of read- and exercise-work only became bigger and bigger, which resulted in me having no time at all left to do fun things. I didn't touch my camera once, well actually I did, but only to capture the large group of ladybugs that had invaded my room and took over my window.
Alright, enough negativity. Because I also took more time to draw and met up with a friend from primary school - apparently you can talk for 5 hours straight without being done talking when you split up again-. Another point of light in this chaos: holiday is arranged. Whoopwhoop! Along with 6 friends I'll be making Vienna and Prague unsafe for one full week this summer.
So now you know why I was this absent lately, and I can continue to be absent without feeling guilty. No, I won't do that, well, at least I'll try. I'll try to plan my activities and time better to get more time for the things I love to do. So... to be continued. You'll be able to see if I can turn the promises to myself into reality. And if not, please remind me!
(English below)
Daar zit ik dan, ik probeer mijn hoofd leeg te maken en ik neem gretig de zon op die schuin mijn gezicht verlicht, mijn gedachten verlicht. Zou het dan eindelijk wat warmer worden? Ik ben de kou en regen nu wel beu.
De afgelopen paar weken probeerde ik de chaos in mijn hoofd wat te compenseren met de leegte hier, op mijn eigen stukje internet. Nee, niet alleen negatieve chaos, zeker niet. De eerste week van februari was fijn. Ik sloot periode 3 af met een 8, wat betekent dat ik nu digitale signalen kan verwerken in MATLAB, programmeren dus, in een ietwat primitieve vorm. Ik ontmoette de lieve Sonia en stond voor haar model (je kan hier het resultaat bekijken). En ik nam mijn vriend op een zonnige en rustige dag mee naar de Efteling -want één keer Efteling in je leven is echt niet genoeg!-.
Toen begon echter de 4e periode, 3 vakken en 3 dikke boeken. Na 2 dagen voelde het alsof ik 2 weken achterliep en de stress sloeg toe, bij een uitbarsting verbaasde ik mijn vader: "Hé, zo ken ik je helemaal niet" en hij legde zijn armen om me heen. Daarbij faalde ik op mijn hertentamen, een 5,3. TWEE vragen, als ik twee vragen -kies: waar of niet waar- meer goed had gehad had ik het gehaald, had ik volgend jaar niet nog eens de colleges Sensomotorische coördinatie hoeven volgen. Had ik niet nog eens dat nare verslagje hoeven schrijven. Ik was vooral boos, boos op mezelf, want waarom was ik nou niet eerder begonnen? En de berg lees- en maakwerk werd maar groter en groter en ik had geen tijd over voor leuke dingen. Zo heb ik mijn camera welgeteld één keer aangeraakt, en dat was enkel om vast te leggen hoe een groep lieveheersbeestjes mijn raam besloot over te nemen.
Oké, klaar met zeuren, ik nam namelijk wel weer meer tijd om te tekenen en sprak ik af met een vriendin van de basisschool -het blijkt dat je best 5 uur achter elkaar non stop een levendig gesprek kan voeren zonder aan het eind helemaal bijgekletst te zijn-. Nog een lichtpuntje in de chaos: de vakantie is geboekt. Whoopwhoop! Samen met 6 vrienden ga ik in de zomer een week lang Wenen en Praag onveilig maken.
Nu je weet waarom ik zo afwezig was de laatste weken kan ik rustig weer verder gaan met afwezig zijn. Nee, ik ga proberen mijn tijd beter in te delen en zo meer tijd te krijgen voor leuke dingen, dus.... to be continued. Je zal wel merken of er ook maar iets van mijn voornemen terecht komt. En als er niets van terecht komt, voel je vrij om me eraan te herinneren!
 |
| Een van Sonia's prachtige creaties/One of Sonia's beautiful creations |
EN
Here I am, trying to clear my mind, soaking up the sun that lightens my face, lightens my thoughts. Is it really getting warmer? I am so done with this cold and rain.
The past few weeks I tried to compensate the chaos in my head with the emptiness here, on my little piece of web. No, it wasn't only negative chaos, not at all. The first week of februari was good, very good. I ended period 3 of my study with an 8/10, which means I can now process digital signals in MATLAB, basically programming, in a primitive form. I met sweet Sonia and modeled for her (check out the result here). And I took my boyfriend to the Efteling -because only one visit to the Efteling in 18 years of living is definitely not enough!-.
However, then began period 4, 3 subjects and 3 not-so-very-thin books. After 2 days of lectures, I felt like I was 2 weeks behind and I became a 'little' stressed. I surprised my dad when I burst: "Hey, I don't know you like this" then he wrapped his arms around me. On top of that, I failed my second-chance exam, a 5,3/10. TWO questions, if I had answered two more questions -choose: true or false- right, I wouldn't have to retake the lectures next year. I wouldn't have to rewrite this horrible little article. I was angry, angry with myself, because why hadn't I started learning earlier? And the pile of read- and exercise-work only became bigger and bigger, which resulted in me having no time at all left to do fun things. I didn't touch my camera once, well actually I did, but only to capture the large group of ladybugs that had invaded my room and took over my window.
Alright, enough negativity. Because I also took more time to draw and met up with a friend from primary school - apparently you can talk for 5 hours straight without being done talking when you split up again-. Another point of light in this chaos: holiday is arranged. Whoopwhoop! Along with 6 friends I'll be making Vienna and Prague unsafe for one full week this summer.
So now you know why I was this absent lately, and I can continue to be absent without feeling guilty. No, I won't do that, well, at least I'll try. I'll try to plan my activities and time better to get more time for the things I love to do. So... to be continued. You'll be able to see if I can turn the promises to myself into reality. And if not, please remind me!
Comments
Post a Comment